آیت الله سید هادی حسینی بجستانی (۱۲۹۷ - ۱۳۶۸ ق)، فقیه و مجاهد بزرگ شیعه و از شاگردان میرزا محمدتقی شیرازی بود. از ویژگی های ایشان، آگاهی کامل به مسائل سیاسی و اجتماعی زمان خود و غیرت دینی در برابر بیگانگان و دشمنان شیعیان بود و بارها علیه مقررات ظالمانه حاکمان وقت عراق و ایران، به اعتراض پرداخت.
سید هادی حسینی بجستانی خراسانی در روز جمعه اول ذی الحجه سال ۱۲۹۷ هـ.ق در کربلا دیده به جهان گشود.
پدرش، سید میرعلی حسینی هروی بجستانی خراسانی، از عالمان مشهور در شهرستان بجستان خراسان بود. او در نجف نزد فقیهان بزرگی چون شیخ مرتضی انصاری و میرزا محمدحسن شیرازی تحصیل نمود و به درجه اجتهاد نایل آمد. سپس به فرمان میرزای شیرازی به همدان رفت، تا اختلاف بین شیخیه و اصولی ها را پایان دهد.
تحصیلات سید هادی خراسانی با آموزش قرآن و دعاهای مأثوره و قسمتی از ادبیات فارسی و عربی، در زادگاهش کربلا، شروع شد و تا سن ۱۲ سالگی در همان شهر ادامه یافت. او در این مدت به خاطر استعداد فراوان و اشتیاق زیاد به علم، پیشرفت های چشمگیری به دست آورد و اعجاب اطرافیان را برانگیخت و مورد عنایت بیش از پیش پدرش قرار گرفت؛ از این رو پدر، او را در این راه تشویق نمود و مقدمات و وسایل دانش اندوزی او را فراهم کرد.
سفر به خراسان:
سید هادی در سال (۱۳۰۹ هـ.ق) همراه پدر و خانواده اش، کربلا را به قصد مشهد مقدس ترک کرد و در اوایل سال (۱۳۱۰ هـ.ق) وارد مشهد شد.
بازگشت به عراق:
سید هادی برای تکمیل تحصیلات در اواخر سال (۱۳۱۴ هـ.ق) مشهدالرضا را به قصد عتبات عالیات ترک کرد. وی در محرم سال (۱۳۱۵ هـ.ق) به تهران رسید و مدتی را در مدرسه کاظمیه آن شهر توقف نمود. او در این مدت کوتاه علاوه بر تبلیغ به فراگیری علوم، به ویژه ریاضیات پرداخت و سپس همراه با شیخ علی قوچانی از عالمان تهران، به عراق عزیمت نمود. ودر شوال سال (۱۳۱۵ هـ.ق) وارد نجف شد و در مدرسه سلیمیه سکونت گزید.
سفر به سامرا:
سید هادی خراسانی برای ادامه تحصیلات در سال (۱۳۲۰ هـ.ق) به سامرا سفر کرد و در محضر استادان بزرگی چون: شیخ محمدتقی شیرازی و دیگر آیات عظام حاضر شد و مدت ۱۶ سال به تحصیل و پژوهش پرداخت.
سید هادی بجستانی در طول زمان تحصیل، محضر استادان بسیاری را درک کرد و از انوار علوم آنان بهره های فراوان برد و از برخی از آنان اجازه اجتهاد و روایت دریافت نمود. استادان و مشایخ او که بیشتر از دانشمندان و فقیهان عراق هستند، به ده‌ها نفر می رسند از جمله:
• ۱. سید میرعلی حسینی هروی خراسانی (پدرش).
• ۲. سید حسین استرآبادی.
• ۳. حسن علی خلخالی.
• ۴. میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری (متوفای ۱۳۴۴ هـ.ق).
• ۵. سید مصطفی کاشانی )متوفای ۱۳۳۶ هـ.ق).
• ۶. محمدحسن مامقانی )متوفای ۱۳۲۳ هـ.ق).
• ۷. سید محمدابراهیم قزوینی (متوفای ۱۳۶۰ هـ.ق).
• ۸. سید حسن صدر )متوفای ۱۳۵۴ هـ.ق).
• ۹. شیخ غلامحسین مرندی.
• ۱۰. شیخ علی قسام نجفی.
• ۱۱. شیخ محمدحسن کبه.
• ۱۲. سید محمدتقی قزوینی.
• ۱۳. شیخ محمداسماعیل محلاتی.
• ۱۴. سید ابوالحسن اصفهانی.
• ۱۵. محمدکاظم آخوند خراسانی.
• ۱۶. شیخ علی آل کاشف الغطاء.
• ۱۷. سید محمدباقر بهبهانی.
• ۱۸. سید محمدکاظم طباطبایی.
• ۱۹. شیخ محمدتقی شریف شیرازی حائری.
• ۲۰. سید محمد بحرانی.
• ۲۱. علی نقی لکنهوی.
• ۲۲. شیخ فتح الله شیخ الشریعه.
• ۲۳. میرزا محمدعلی رشتی.
• ۲۴. سید محمد بن حسین کاشانی.
از شاگردان وي :
• 1.سید مصطفی اعتماد.
• ۲. سید محمدصادق بحرالعلوم.
• ۳. شیخ محمدمهدی فیض مهدوی کرمانشاهی.
• ۴. سید محمدمهدی اصفهانی کاظمی.
• ۵. شیخ علی آل عشیان.
• ۶. سید اسدالله اصفهانی.
• ۷. سید محسن جلالی حائری.
• ۸. شیخ محمدمهدی کابلی.
• ۹. سید مرتضی طباطبایی.
• ۱۰. شیخ محمدعلی سیبویه یزدی.
• ۱۱. شیخ محمدجواد مازندرانی.
• ۱۲. سید عبدالله خویی.
• ۱۳. سید علی استرآبادی.
• ۱۴. شیخ مهدی رشتی.
• ۱۵. سید حسین ناصرالدین اصفهانی.
سيد هادي بجستاني خراسانى از نويسندگان ومؤلفان پر كار بود كه بيش از 100 كتاب و رساله را در رشته هاي گوناگون علوم اسلامي مثل : فقه ، اصول ، منطق ، فلسفه ، كلام ، تفسير ، تاريخ وموضوعات مختلف سياسي واجتماعي به رشته تحرير در اورد ؛ کتاب ها و رساله هایی که در هر کدام نهایت پژوهش، تبحر و تعمق در مسائل و مطالب علمی به خوبی مشاهده می شود. از میان این آثار متعدد فقط ۲۰ اثر به زیور طبع آراسته شده و بقیه به صورت خطی در کتابخانه خانوادگی وی در کربلا باقی مانده است.
سید هادی بجستانی خراسانی سرانجام در روز ۱۲ ربیع الاول سال ۱۳۶۸ هـ.ق، بعد از ۷۱ سال تلاش و کوشش در راه اعتلای اسلام، در کربلا دار فانی را وداع گفت. پیکر پاک او در ایوان مروارید، واقع در شمال صحن حرم امام حسین(علیه السلام) به خاک سپرده شد.
