این درب در دورترین نقطه از ضلع شمال غربی صحن واقع شده است. این درب به یاد درخت سدری که در قرن اول هجری نشان قبر شریف امام حسین (علیه السلام) بود به این نام معروف شد.
در دوره هارون الرشيد، اطراف قبر امام حسين (علیه السلام) خانه‌ها و بناهايى احداث شده بود و درخت سدرى وجود داشت كه هم نشانه‌اى براى زائران و مسافران بود و هم سايه‌بانى براي ایشان. به دستور هارون آن درخت را قطع كردند. اين حادثه پيش از تخريب هايى بود كه در عصر متوكل چندين نوبت نسبت به قبر سیدالشهدا (علیه السلام) انجام گرفت.
همچنین نقل شده كه موسى بن عبدالملك، دستور به قطع آن درخت داد. در حديثى هم از پيامبر (صلی الله علیه واله) نقل شده است كه سه بار فرمود: «لعن الله قاطع السدرة»؛ خداوند لعنت كند قطع كننده درخت سدر را تا زمان هارون الرشيد مردم نمى‌دانستند معناى اين حديث چيست و به چه جنايتى اشاره دارد. جرير بن عبدالحميد از مردى از اهل عراق كه آمده بود، پرسيد: چه خبر؟ وقتى او خبر تخريب قبر امام و قطع درخت سدر را گفت، جرير دستانش را بلند كرد و گفت: الله‌اكبر! حديثى از پيامبر (صلی الله علیه واله) روايت شده كه قطع كننده سدر را لعن نموده است ولى تا امروز معنايش را نمى‌فهميديم. قصد او تغيير موضع قبر امام حسين (علیه السلام) است تا مردم ندانند قبرش كجاست.
منابع :
تاريخ الشيعه، محمد حسين المظفرى، ص 89.
مناقب ابن شهرآشوب، ج 4، ص 64.
مناقب، ج 4، ص 63؛ مجلسی،
بحار الانوار، ج 45، ص 398.
